Saturday, January 31, 2009

Ambil Oksigen.

Tiga purnama aku menyelam.
Sirip tersangkut dicelah karang,
Baru sempat kepermukaan laut dalam,
hirup udara menampung selaman keseberang.

Mimpi yang dikejar tidak semudah yang kusangka,tapi tetap aku bersyukur kerana gunung yang ku tuju masih lagi kelihatan walaupun jauh nan sayup.Ini tandanya masih betul hala laluanku.Rintangan serta sengketa usah dibicara,sesaat mata dibuka ia sudahpun muncul terpacak sehingga mataku ditutup.Alang-alang bertekad, spektra ku mesti terus didepan,tidak ingin menoleh kebelakang.

Masa yang ada ini sangat singkat untuk aku melawat ke laman kalian,harap maaf.Aka ku curi masa untuk singgah ke hadapan rakan rakanku semua.

Aku hadiahkan hari ini catan yang sempat aku siapkan
semantara menunggu tawaran yang lain.

Harap semua bahagia saja.Salam.